Coco : วันอลวน วิญญาณอลเวง
Coco : ไม่ได้ร้อง น้ำตามันไหลไปเองง่ะ
เป็นภาพยนตร์อนิเมชั่นดี ๆ อีกเรื่องนึงจากค่ายหนังอารมณ์ดี disney pixar ที่หากว่าพูดถึงภาพยนตร์อนิเมชั่นแล้วคงหนีไม่พ้นค่ายนี้ที่สร้างสรรค์ผลงานดี ๆ ออกมามากมาย ซึ่งปกติตัวผมไม่ค่อยได้ดูภาพยนตร์อนิเมชั่นมากนัก แต่ด้วยโอกาสกับเวลาที่ประจวบเหมาะพอดีทำให้ได้มีโอกาสมารับชมเรื่องราวที่น่าประทับใจเรื่องนี้อีกเรื่อง
โดยเป็นเรื่องราวของ "มิเกล" เด็กน้อยที่เติบโตขึ้นมาในครอบครัวช่างทำรองเท้าและมีกฎเหล็กเพียงข้อเดียวเลยคือ "ห้ามยุ่งเกี่ยวอะไรกับดนตรีโดยเด็ดขาด" แต่เผอิญเด็กน้อยเจ้ากรรมมิเกลคนนี้ดันรักในการร้องบรรเลงดนตรีอย่างหมดหัวใจ โดยตั้งเป้าจะเดินตามไอดอลของเขา "เออร์เนสโต เดอ ลา ครูซ" ซึ่งได้ลาลับโลกไปแล้ว ซึ่งตัวมิเกลที่ถูกสั่งห้ามเล่นดนตรีก็แอบไปขโมยกีตาร์ที่หลุมศพของเขาในวันประตูนรกเปิดพอดี จึงทำให้เขาโดนคำสาปจนติดอยู่ในโลกของคนตาย เขาจึงต้องหาวิธีกลับไปยังโลกคนเป็นให้ทันเวลาก่อนพระอาทิตย์ขึ้น โดยมี "เฮกเตอร์" ผีโครงกระดูกกับ "ดันเต้" หมาคู่ใจ และยังต้องทำความเข้าใจกับญาติ ๆ ผู้ล่วงลับที่เกลียดเสียงเพลงและดนตรีอีกด้วย เขสจะรอดจากคืนนี้ไปได้ไง ลองไปชมกันดูนะ
สำหรับเรื่อง coco ก็มีหนังสั้นฉายก่อนเป็นเรื่องราวต้อนรับคริสต์มาสกับเรื่อง Frozen ซึ่งจะนำเสนอในเรื่องราวของ "โอลาฟ" ที่ต้องการจะหาสิ่งที่ถูกเรียกว่าประเพณีหรือธรรมเนียมปฏิบัติมาให้กับเอลซ่าและอันนา แม้จะเป็นเพียงเรื่องราวสั้น ๆ แต่ก็ทำให้คุณยิ้มได้แน่นอน
กลับมาที่ coco หลังจากที่ดูจบบอกตรง ๆ เลยว่าไม่รู้จะตำหนิเรื่องอะไร ทุก ๆ อย่างที่ถูกนำเสนอออกมาผ่านตัวละครแต่ละตัวมีเรื่องราวที่พลิกผันแต่เรียบง่ายเข้าใจได้ และยิ่งเข้าใจมันมากขึ้นเมื่อเรื่องราวค่อย ๆ เล่าผ่านไป มีการดึงอารมณ์ร่วมของผู้ชมได้แบบน้ำตาไหลเลยเองเลย ไม่รู้ทำไมเหมือนกัน มันมีความพีคจุดดึงขึ้นดึงลงทำให้เรื่องมันน่าตื่นเต้น น่าติดตาม ข้อคิดต่าง ๆ ในเรื่องที่แฝงไว้มากมายทั้งทางตรงทางอ้อม การเลือกเพลงประกอบที่ถูกที่ถูกเวลาดูแล้วลื่นไหลมาก ๆ และเรื่องราวที่น่าสนใจก็ดึงดูดให้มาดูซึ่งมันไม่ทำให้เราผิดหวังเลยแม้แต่น้อย ทั้งยังสามารถสร้างความประทับใจให้หลาย ๆ คนในโรงได้
และสำหรับเรื่องราวของ coco มีหลากหลายอารมณ์มาก ๆ แต่ทุกอย่างมันมาได้ถูกที่ถูกเวลา ถูกจังหวะ ภาพยนตร์อนิเมชั่นเมื่อก่อนนั้นคนส่วนใหญ่มักจะมองว่าทำให้เด็กดูแต่เดี๊ยวนี้กลับกลายเป็นหนังที่จับใจผู้ใหญ่มากขึ้นและด้วยความที่เป็นการ์ตูนด้วยก็ยิ่งทำให้ครอบครัวได้อยู่ด้วยกันมากขึ้น เป็นหนังที่เหมาะสำหรับทุกเพศทุกวัย แต่ถ้าใครจิตใจอ่อนไหวกับประเด็นเรื่อง "ความฝัน" และ "ครอบครัว" ก็ระวังเสียน้ำตาให้กับเรื่องนี้นะ (น้ำตาไหลเลยง่ะ) ส่วนตัวให้ 10/10 สำหรับเรื่องนี้ ชอบมากจริง ๆ ถ้าคิดว่าอวยหนังแนะนำให้ลองไปดูเองแล้วตัดสินด้วยตาตัวเองดีกว่าครับ นี่ก็เป็นแค่ความเห็นของคน ๆ นึงที่ไปดูหนังมาเท่านั้น แต่ถ้าคุณไปชม คุณอาจหลงรักเรื่องนี้เลย แต่ดูจบแล้วเป็นยังไงก็ลองมาเล่าให้ฟังหน่อยนะ
"คำว่าครอบครัว ไม่ควรมีใครถูกลืม"
.
.
.
.
.
.
.
.
.
.
.
.
.
.
.
.
.
.
.
.
.
.
.
.
เปลี่ยนอารมณ์จากซึ้งไปบู๊กันแบบสุดขั้วในเรื่องนี้กันเลยยย
ความคิดเห็น
แสดงความคิดเห็น